“Omdat iemand mij vertrouwde, kon ik zijn wie ik ben”
– Aimée Kiene
Aimée Kiene weet nog precies hoe het voelde. Die eerste keer dat iemand haar een kans gaf die ze zelf nog niet durfde te dromen. “Ik was nog maar een stagiair bij de Volkskrant,” vertelt ze. “Kim van Keken, mijn collega, zei gewoon: kom mee, we gaan samen op pad. Dat vond ik spannend, maar ook fijn.”
Twintig jaar later zit ze als chef van Volkskrant Magazine in dezelfde redactie waar het allemaal begon. “Eigenlijk zit ik nu op de plek waar Barbara van Beukering toen zat. Zij was mijn rolmodel. Ik keek heel erg tegen haar op.” Ze lacht. “Grappig hoe dat loopt, zo’n twintig jaar later.”
Het is precies die cirkel - van vertrouwen krijgen naar vertrouwen geven - die Aimée deed besluiten 100WEEKS sister te worden. “Die beslissing was supersnel genomen,” zegt ze. “Ik had nog nooit van jullie gehoord, moest even uitzoeken wat het voor organisatie was. Maar het was me vrij snel duidelijk wat jullie doen. Dat trok me heel erg aan.”
Vertrouwen als motor
Voor Aimée is vertrouwen geen abstract concept. Het is de concrete motor achter alles wat ze heeft bereikt. “Mijn ouders hebben me vanaf jongs af het gevoel gegeven van: er is veel mogelijk en er zijn mensen die mij zien en die me helpen. Volgens mij is dat super belangrijk.”
Die basis zorgde ervoor dat ze op elfjarige leeftijd al wist dat ze journalist wilde worden. “Ik weet niet of ik toen echt exact in mijn hoofd had hoe dat eruit zou zien. Ik wilde ook nog nieuwslezer worden een tijdje.” Maar ze ging er doelgericht voor. Nederlands studeren, master journalistiek, stage bij de Volkskrant. “En toen ben ik eigenlijk meteen na die stage hier aan het werk gegaan.”
De rol die vertrouwen daarin speelde herkent ze in wat 100WEEKS doet. “Jullie geven vrouwen gewoon acht euro per week en zeggen: doe er maar mee wat je wilt. Dat vind ik een hele dappere keuze. En het werkt gewoon - jullie hebben proefondervindelijk vastgesteld dat het echt werkt als je vrouwen de regie geeft.”
Het Nederlandse paradox
Aimée ziet dat de regie aan vrouwen geven ook in Nederland nog geen vanzelfsprekendheid is., “Wij leven in een land waar gelukkig ontzettend veel mogelijk is. Vooral voor jonge vrouwen. Ik zie het voor mijn dochter eigenlijk allemaal best wel zonnig in.”
Maar dan komen de cijfers. “0,8% van het investeringsgeld in Nederland gaat naar vrouwelijke founders,” vertelt ze. “Dat is echt bizar weinig. Ze worden ook vaker strenger beoordeeld door investeerders.” Ze schudt haar hoofd. “Het is eigenlijk bizar. Hier geloven we niet in vrouwen met geld, terwijl ontwikkelingsprojecten keer op keer laten zien dat het wel werkt, zo ook bij 100WEEKS.”
Geld, en daarmee regie, geven aan vrouwen is daarom iets wat Aimée vol overtuiging ondersteunt: “Er zijn plekken op de wereld waar mensen helemaal geen regie over hun eigen leven hebben. En dan geldt dit nog meer voor meisjes of vrouwen. Om hen te helpen om regie te kunnen nemen en veel zelfstandiger te kunnen zijn, dat vind ik ontzettend mooi.”
Concrete impact, concrete keuze
Wat Aimée vooral aanspreekt in de 100WEEKS-benadering is de concreetheid. “Acht euro per week - je kan het je zo voorstellen. Ik heb die filmpjes gezien van die vrouwen die bij elkaar zitten en gaan bedenken waar ze het geld aan moeten uitgeven. Dat je dan ziet hoe ze het gaan verdienen, dat er bedrijven worden opgezet. Heel veel creativiteit wordt aangewakkerd als je daar een beetje ruimte hebt.”
Het is een schril contrast met veel andere hulporganisaties. “Dat jullie zo concreet zijn, dat spreekt me aan. En dat het werkt - dat vind ik gewoon heel erg geweldig.”
Op een concrete manier kansen geven probeert Aimée ook te verwezenlijken in haar eigen werk. Als chef van Volkskrant Magazine moet ze elke week weer beslissingen nemen, mensen kansen geven, vertrouwen uitspreken. “Iedereen moet gewoon iets voor het eerst ooit een keer doen en dat mag ook mislukken. Soms komt er niet echt een publicatie uit van een stagiair, maar het is op z’n minst gewoon heel leerzaam om tijd erin te stoppen.”
De cirkel sluiten
Haar eigen ervaring met vertrouwen krijgen, maakt dat ze nu bewust vertrouwen geeft. “Ik zie jonge mensen op de redactie die misschien wel ambiëren dit werk te doen. Dat vind ik leuk om te doen. Die stagiair heeft gewoon recht op mijn aandacht.”
Het is diezelfde cirkel die ze ziet bij 100WEEKS. “Die vrouwen krijgen voor het eerst in hun leven echt de regie. En dan zie je wat er gebeurt - ze starten bedrijven, zorgen voor hun kinderen, tillen hun hele familie uit de armoede.”
Aimée kent de cijfers inmiddels uit haar hoofd. “75% van de vrouwen komt uit de armoede. 65% blijft vier jaar later nog steeds boven de armoedegrens.” Ze glimlacht. “Het werkt gewoon.”
Moederschap als motivatie
Als moeder van een elfjarige dochter heeft Aimée een extra reden om zich in te zetten. “Mijn dochter heeft alle mogelijkheden. Ze is zelfstandig, sociaal, leuk. Er zijn in Nederland ontzettend veel mogelijkheden. Maar dat geldt niet voor elk meisje ter wereld.”
Die gedachte drijft haar. “Ik gun elke vrouw die creativiteit en die kansen die ontstaan met een beetje ruimte.”
Het raakt ook aan haar werk als journalist. “Bij de Volkskrant zijn we wel een progressieve krant. Emancipatie is een belangrijk thema voor ons. We willen graag aandacht besteden aan mensen die het minder hebben of die in de marge zitten.”
Nederlandse vrouwen mobiliseren
Aimée's netwerk is groot. Ze kent veel invloedrijke Nederlandse vrouwen - journalisten, ondernemers, kunstenaars. "Het goede nieuws is: ik ken heel veel van dat soort vrouwen. Ze zijn allemaal leuk, ze zijn allemaal goed en ze hebben allemaal het hart op de juiste plaats. Ik kan wel een lijstje maken."
Dat netwerk wil ze mobiliseren. “Dit is een beweging. We moeten laten zien dat vertrouwen geven aan vrouwen gewoon werkt. Hier in Nederland, maar zeker ook daar.”
Trust Women, Give Cash
Het motto van 100WEEKS spreekt Aimée direct aan. “Trust Women, Give Cash - dat is precies wat er moet gebeuren. Jullie bewijzen dat het werkt.”
Voor haar is het geen ingewikkelde filosofie. “Ieder mens heeft baat bij een gevoel van zelfstandigheid en dat je voor jezelf kan zorgen. Het is gewoon fijn om te merken dat jullie zien dat het bij die vrouwen aanslaat.”
Ze denkt aan haar eigen verhaal. “Omdat mensen mij vertrouwden, kon ik zijn wie ik ben. Ik heb een geweldige baan, werk met hele leuke mensen, heb een huis, een dochter, een heel fijn rijk leven. Dat heeft alleen maar kunnen ontstaan doordat mensen vertrouwen in mij hadden.”
Diezelfde kans gun ze elke vrouw. “Ik gun hen de wereld. Dat zij en hun kinderen een goed leven kunnen hebben - dat is al een wereld van winst.”
De keuze voor 100WEEKS
Aimée er niet lang over na te denken om 100WEEKS sister te worden. “Ik vind het een hele goede organisatie met een heel duidelijk doel en een heel overzichtelijke werkwijze. Als ik daar iets aan kan toevoegen, dan graag.”
Voor Aimée is 100WEEKS meer dan een goed doel. Het is een bewijs dat haar eigen levensprincipe - vertrouwen geven werkt - universeel toepasbaar is. Van de redactie van de Volkskrant tot een dorp in Oeganda: mensen bloeien op als je ze vertrouwt.
Trust Women. Give Cash. End Poverty.