Bellen vanaf een heuvel: zo verzamelt 100WEEKS nu data op het Ghanese platteland

Het meten van resultaten is een onlosmakelijk onderdeel van de 100WEEKS-methode; 100 weken cash en training Elke twintig weken worden de vrouwen die het 100WEEKS-geld ontvangen telefonisch geïnterviewd. Gaan hun kinderen naar school? Hoe vaak eten ze? Waar geven ze hun geld aan uit? Is hun inkomen toegenomen? Door de resultaten van deze enquêtes naast elkaar te leggen kunnen we in Amsterdam zien hoe de vrouwen zich ontwikkelen. Belangrijk werk: zonder deze informatie weten we niet of de 100WEEKS-methode effectief is.

We spreken met iedereen

Dit onderzoek is niet makkelijk.100WEEKS streeft naar een respons van 100%: we willen elke vrouw die deelneemt spreken. Omdat 100WEEKS groeit, worden de aantallen vrouwen steeds groter.

Vorige week donderdag bereikten we een nieuw mijlpaal. Het was twintig weken geleden dat 100WEEKS van start ging in Ghana. Tijd voor de eerste belronde in het West-Afrikaanse land! Binnen enkele dagen moesten drie interviewers, onder leiding van landmanager Diana Akrong en hoofdverantwoordelijke dataverzameling Johannes von Engelhardt, honderd vrouwen telefonisch interviewen.

Live meekijken vanuit Amsterdam

De drie onderzoekers namen met tablets en headsets vanuit de Ghanese hoofdstad Accra de interviews af. Hiervoor maken we gebruik van call-center software die het Nederlandse bedrijf NEBU ons kosteloos ter beschikking stelt. Hiermee kan Johannes vanuit Amsterdam live de voortgang volgen. Technisch en inhoudelijk is deze manier van werken het hoogst haalbare: we werken niet met steekproeven, maar kijken naar alle ontvangers en hebben te allen tijde inzicht in het werk van de onderzoekers. We kennen geen andere organisaties die zo snel en in zoveel detail de effecten van hun werk inzichtelijk kunnen maken.

Het werken in de regio Suhum, de streek waar 100WEEKS actief is in Ghana, heeft specifieke uitdagingen. De vrouwen zijn niet altijd makkelijk bereikbaar: gemiddeld zijn er vijf pogingen nodig om ze aan de lijn te krijgen. Mobiel bereik is bij lange na niet dekkend en de stroomvoorziening is ook beperkt. “Elektriciteit is wel beschikbaar, maar niemand heeft zomaar een stopcontact naast het bed”, aldus Johannes. “En als je een vrouw aan de lijn wilt krijgen in een dorp zonder goed bereik, moet ze soms echt op een heuvel gaan staan om te kunnen bellen."

Kosten zijn laag: tientjes per belronde

Daarnaast wil Johannes de kosten van het onderzoek zo laag mogelijk houden. Voor elke belronde zijn per groep van twintig vrouwen slechts een paar tientjes beschikbaar. “Onderzoek is belangrijk maar als het te kostbaar wordt druist het in tegen waar we voor staan: direct geld geven”, zegt Johannes.

De uitslagen worden deze week verwerkt en daarna gedeeld met de Chocolonely Foundation die deze groepen financiert. (Dat ziet er ongeveer zo uit.) Eerder onderzoek in Rwanda laat zien dat de eerste drie maanden een cruciale fase zijn voor de vrouwen in het 100WEEKS-programma. Er verandert veel in hun levens, niet alleen op materieel gebied, maar ook in de manier waarop ze naar de toekomst kijken. “Ze verleggen hun horizon en gaan weer aan de lange termijn denken”, zegt Johannes. “Zaak is dat vast te leggen wanneer het gebeurt. Dat is een specifiek moment dus je kan het maar één keer meten. Wanneer het voorbij is, komt het niet meer terug.”